Το σπίτι του καφέ

        Ο καφές...

        Τι ξέρουμε γι' αυτόν; Σχεδόν τίποτα, το μόνο που κάνουμε είναι να τον απολαμβάνουμε με μανία. Γι' αυτό και εγώ σαν λάτρης του καφέ βρήκα κάποιους πολύ καλούς μου φίλους που μου έδωσαν αρκετές πληροφορίες για τον καφέ, μιας και είναι γνώστες του θέματος λόγω δουλειάς.
        Η λέξη coffee που σημαίνει ρόφημα προέρχεται από την Αραβική λέξη qahwah. Ο καφές προέρχεται από τον καρπό αειθαλούς δέντρου που ευδοκιμεί σε τροπικά και υποτροπικά κλίματα.
Οι καρποί του μοιάζουν με κεράσια και μυρίζουν σαν γιασεμί. Σε κάθε καρπό βρίσκονται προστατευμένα από το εξωτερικό περίβλημα και σάρκα, δυο σπέρματα, καθένα από το οποία περιβάλεται από λεπτή μεμβράνη.

        Πρωτοεμφανιζόμενος στην Αιθιοπία το 575 μ.Χ. έως το 850 μ.Χ και αφού πέρασε Αραβία-Μέση Ανατολή-Ευρώπη, κατέληξε στο Νέο Κόσμο.

        Αρχικά ο καφές καταναλώνονταν σε θρησκευτικές τελετές μετά από ιατρική συνταγή. Μετέπειτα απέκτησαν τη συνήθεια να πίνουν καφέ όλες οι θρησκευτικές κοινότητες και πέρα από αυτές τις τελετές. Η κατανάλωση του νέου ποτού εξαπλώθηκε πολύ γρήγορα και σε πολίτες που το έπιναν στα σπίτια τους ή και σε δημοσίους χώρους. Έτσι, ο καφές σε λίγο διάστημα έγινε γνωστός σε Αραβία, Αίγυπτο, Συρία, Βόρεια Ευρώπη, Ισπανία, Βόρεια Αφρική και Ινδία μέσω των Μουσουλμάνων. Τα δε δύο πρώτα καφενεία δημιουργηθήκαν στην Κωνσταντινούπολη τον 16ο αιώνα από ένα ζευγάρι Σύριων. Τα καφενεία γινόταν όλο και περισσότερα, πιο πολυτελή, με αναπαυτικά καθίσματα, όπου σύχναζε κόσμος από όλες τις κοινωνικές τάξεις.
         Αρχικά ο καφές στην Ευρώπη θεωρείτο φάρμακο για να καταπραΰνει ασθένειες όπως αρθρίτιδα, πέτρα στα νεφρά, ιλαρά, βήχα, καταπολέμηση της ναυτίας και της μέθης από τους φαρμακοποιούς και ομοιοπαθητικούς. Στην Ιαπωνία ο καφές θεωρείτο ότι έχει ουσίες που κάνουν καλό στο δέρμα, για αυτό οι άνθρωποι κυριολεκτικά θάβονταν μέσα σε καβουρδισμένο καφέ για ώρες. Άλλοι θεωρούσαν τον καφέ ως διεγερτικό που ξυπνά την ευφυία και την κινητικότητα. 
        Από την πρώτη στιγμή που ο καφές καθιερώθηκε ως καταναλωτικό αγαθό, γεννήθηκαν δεκάδες μύθοι σχετικά με τις ιδιότητές του. Το 1580, ο Γερμανός γιατρός Λέοναρντ Ράουβολφ ισχυρίστηκε ότι το ρόφημα έχει θεραπευτικές ιδιότητες. Την εποχή εκείνη τον θεωρούσαν «σατανικό ποτό», επειδή προερχόταν από μουσουλμανικές χώρες. Όλα άλλαξαν από τη στιγμή που ο πάπας Κλήμης ο Η' δοκίμασε ένα φλιτζάνι καφέ. Εντυπωσιάστηκε τόσο από το άρωμα και τη γεύση του, ώστε δήλωσε πως θα ήταν αμαρτία αυτή η απόλαυση να παραμείνει προνόμιο μόνο των «απίστων». Η διεγερτική δράση της καφεΐνης στάθηκε αφορμή για να διαδοθεί η φήμη ότι ο καφές ενισχύει τις διανοητικές ικανότητες. Κατά το 19ο αιώνα, η κατανάλωση καφέ είχε θετικές επιδράσεις στην επίλυση καυτών κοινωνικών προβλημάτων. Ένα απ’ αυτά ήταν η παράταση του ωραρίου εργασίας. Πολλοί πίστεψαν τότε ότι το αρωματικό ρόφημα βοήθησε τις κοινωνικές συναναστροφές και συνέβαλε αποφασιστικά στην επίτευξη της ομοψυχίας.
        Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο καφές βοηθά στην καύση θερμίδων την ώρα της ανάπαυσης και βελτιώνει την αναπνευστική λειτουργία των ασθματικών. Από μια αμερικανική μελέτη που διενεργήθηκε σε δείγμα 858 γυναικών, προκύπτει ότι η κατανάλωση εφτά με εννέα φλιτζανιών ελαφρού καφέ τη μέρα μειώνει στο μισό τις πιθανότητες να εκδηλωθεί ένα βαρύ ή θανατηφόρο έμφραγμα. Μια άλλη έρευνα, όμως, που διεξήχθη στην Ολλανδία αποκάλυψε ότι πέντε έως έξι φλιτζάνια καφέ ημερησίως αυξάνουν τα επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα. Αυτό πιθανόν να οφείλεται στον τρόπο παρασκευής του ροφήματος, αφού στη Βόρεια Ευρώπη κυρίως, η σκόνη του καφέ βράζει μαζί με το νερό αποδεσμεύοντας ορισμένες λιπαρές ουσίες.
        Στην Ελλάδα καταναλώνονται περίπου είκοσι εκατομμύρια φλιτζάνια καφέ τη μέρα, τα οποία αντιστοιχούν σε 230 το δευτερόλεπτο. Αυτό μεταφράζεται σε τρία με τρισήμισι κιλά κατά κεφαλή το χρόνο. Συγκριτικά με στοιχεία άλλων ευρωπαϊκών χωρών προκύπτει ότι οι Έλληνες, όπως οι Γάλλοι, οι Ιταλοί και οι Βέλγοι, ανήκουν στους μέτριους καταναλωτές. Αντίθετα οι Σουηδοί, οι Δανοί και οι Φινλανδοί είναι πρώτοι στην κατανάλωση καφέ, καθώς το 1997 ξεπέρασαν το μέσο όρο των εξήντα λίτρων κατά κεφαλή. Οι Ισλανδοί, και κυρίως οι Ρώσοι, φαίνεται πως αδιαφορούν για τέτοιου είδους συνήθειες, καταναλώνοντας κατά μέσο όρο μόλις 2,5 λίτρα το χρόνο.
        Πολλά, πολλά και άλλα πολλά υπάρχουν για τον καφέ. Την επόμενη φορά θα σας μιλήσω για τα είδη του καφέ. Αυτό, όμως, που προέχει είναι να ευχαριστήσω τους ανθρώπους που μου έδωσαν αυτές τις πληροφορίες.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΘΕΡΜΑ τους: 

Νούλα Κ., Ιωάννη Κουν., Έλσα Κ.